W dniu 25 stycznia 2017 roku w Warszawie zebrała się rada Dialogu i Porozumienia Lewicy. Przyjęto stanowisko krytyczne wobec wdrażanej reformy edukacji.
Podczas spotkania omówiono kompleks spraw towarzyszących planowanej reformie edukacji, poprzez m.in. likwidację gimnazjów o raz zapowiadane zmiany programowe. Przypomniano, że lewica przed ostatnimi wyborami parlamentarnymi występowała z tym postulatem, niemniej aktualny kontekst polityczny zapowiedzi rządzącej konserwatywnej większości parlamentarnej budzi obawy związane z ideologizacją procesu nauczania, co jest nie do przyjęcia.
Podczas dyskusji zwrócono uwagę, że takie obszary polityko państwa jak edukacja dzieci i młodzieży, polityka społeczna, zagraniczna i obronna powinny być szczególnie chronione i nienarażane na zmiany wynikające z założeń ideologicznych rządzących partii bądź koalicji. Powinny one posiadać poparcie większości obywateli naszego kraju.
W drugiej części posiedzenia dyskutowano na temat problemów społecznych i politycznych, jakie towarzyszą rozpoczętej dyskusji o zmianie ordynacji wyborczej do samorządów.
Warszawa 25 stycznia 2017 roku
Oświadczenie w związku z planowaną reformą edukacji w Polsce
Rada Dialogu i Porozumienia powstała uchwałą II Kongresu Lewicy zwraca się do obywateli RP, uczestników Kongresu i wszystkich ludzi lewicy w Polsce z prośbą o wsparcie protestu przeciwko wdrażanej reformie edukacji.
Uważamy, że edukacja młodzieży powinna, tak jak ochrona zdrowia, systemy zabezpieczenia społecznego, czy polityka zagraniczna i obronna, być wynikiem porozumienia akceptowanego przez zdecydowaną większość obywateli. Nakłada to naszym zdaniem na rządzących obowiązek cierpliwego i unikającego konfrontacji podejścia do jakichkolwiek zmian w tych obszarach.
Działania rządu, a zwłaszcza Minister Edukacji jest tego zaprzeczeniem. Z niepokojem patrzymy na tryb przygotowania i wdrażania reformy. Obserwujemy narastający chaos w strukturach oświaty i wychowania.
Sejm pospiesznie przyjął ustawy, a Pani Premier ironicznie ostrzega społeczeństwo przed bezcelowością protestów. Nie do przyjęcia w cywilizowanym państwie są zastosowane metody wdrażania reformy, nie do przyjęcia jest omijanie w tym przypadku głosu społecznego i analizy skutków dla środowisk nauczycielskich.
Protestujemy przeciw takiemu stylowi działania i wdrażania reform.
Proces nauczania i wychowania wymaga spokoju i rozwagi, a nie nałożenia na niego niezrozumiałych i sprzecznych często z wielkim doświadczeniem i dorobkiem polskiej szkoły, treści ideologicznych.
Odnotowujemy, nie tylko w środowiskach lewicy, społeczne obawy związane z tym, iż reforma edukacji wdrażana przez konserwatywną większość parlamentarną, służyć będzie poza zmianą systemu organizacyjnego szkolnictwa radykalnej zmianie treści programowych. Boimy się, że szkoły staną się miejscem indoktrynacji historycznej i religijnej, że nie będą odpowiadać na podstawowe pytania, jakie niesie przełom cywilizacyjny związany z rewolucją technologiczną i powstaniem społeczeństwa informacyjnego.
Przeciwko reformie protestuje Związek Nauczycielstwa Polskiego. Solidaryzujemy się z nauczycielami, broniącymi swoich miejsc pracy przed chaosem „deformy edukacji”, jak ironicznie nazwano planowane zmiany.
Popieramy zarówno planowany strajk ogólnopolski nauczycieli jak i organizację referendum, które powinno być właściwym narzędziem do podejmowania i uruchamiania reform tej rangi, jak rewolucja edukacyjna.
Wzywamy obywateli RP a zwłaszcza ludzi lewicy do wsparcia tych protestów a większość rządową do przestrzegania przepisów i ducha Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Rada Dialogu i Porozumienia Lewicy
„Przemoc, pokój, prawa człowieka” to książka Jerzego Oniszczuka wydana co prawda w roku 2016, niemniej jej aktualność w ostatnich latach okazała się niezwykle ważna, dotyczy bowiem filozofii konfliktu i dopuszczalności przemocy, co autor wyraźnie podkreśla we wstępie.
Książka „Chiny w nowej erze” jest kwintesencją działań naukowych i publicystycznych dra Sylwestra Szafarza. Powstawała ona kilka lat. Jest chronologicznym zbiorem materiałów związanych z przemianami, jakie zainspirowane zostały przygotowaniami i skutkami 20. Zjazdu Krajowego KPCh.
Monografia „Prawne i etyczne fundamenty demokracji medialnej” jest studium z zakresu ewolucji współczesnych demokracji i wskazuje na postępujący proces przenikania polityki i mediów, co znacząco wpływa na kształtowanie się nowych relacji człowiek – polityka w obliczu wolnego rynku i rewolucji technologicznej opartej o systemy cyfrowe. W pracy zostały poddane eksploracji i usystematyzowane zagadnienia, wartości i normy istotne dla zjawiska opisanej w literaturze kategorii społecznej – demokracja medialna.
