Polska racja stanu

W Gazecie Wyborczej ostatnio Katarzyna Pełczyńska-Nałęcz, która była ambasadorką w Moskwie i jest postrzegana jako autorytet od polityki wschodniej, wyłożyła nasze cele, które są kontynuacją polskich działań po 1990 r.

Pierwszym było dołączenie do świata zachodniego, w tym wstąpienie do NATO i Unii Europejskiej, traktowane jako fundament bezpieczeństwa i rozwoju cywilizacyjnego Polski. I z tym w pełni się zgadzam. Ale dalej już mam zasadnicze wątpliwości, bo wskazała też na drugi cel, jakim jest zrobienie wszystkiego, by do UE i NATO dołączyły Ukraina i Białoruś. To miało ostatecznie pogrzebać imperialne ambicje Rosji. Ten cel był konsekwentnie realizowany przez kolejne rządy III RP. Tym samym niejako potwierdziła słowa Putina, który mówi o zewnętrznym oddziaływaniu na te kraje w celu przyłączenia ich do umownie rozumianego Zachodu.  I wyjaśnia, a nawet uzasadnia, powody jego agresywnych działań.  
Dalej stwierdza, że inwazja Rosji pokazuje, że cele dotyczące Ukrainy i Białorusi nadal są aktualne. To mi przypomina Piłsudskiego, który zaatakował Kijów, a potem musiał bronić Warszawy. Teraz nam to nie grozi, choć staramy się, aby historia się powtarzała. Wszystko to w służbie Zachodu, do którego dołączyliśmy i który narzuca zasady całemu światu. Autorka uważa, że dzisiaj Zachód jest kontestowany, wystawiony na ataki tyranów i agresorów. Świat nie chce się podporządkować (tak napisała!). To wymaga z naszej strony twardej siły militarnej i asertywnego egzekwowania przewag ekonomicznych (w tym sankcji, elementów protekcjonizmu). Bez tego  nie da się efektywnie bronić swoich interesów. Największa dzisiaj wojna globalna toczy się na Ukrainie. Równocześnie większość państw świata wcale nie stoi tu jednoznacznie po stronie Ukrainy i NATO. Uważają, że to nie ich wojna, dążą do minimalizacji strat i wypatrują szans na własne korzyści. Przyznaje, że Ukraina płaci dzisiaj wysoką cenę, za tę politykę, ale my powinniśmy ją w tym wspierać.  
Dobrze, że publicznie pokazują się takie teksty, które dotyczą naszej racji stanu. Ale fatalne jest to, że nie są publicznie dyskutowane. Czy naprawdę naszym narodowym celem jest udział w podporzadkowaniu świata jednemu imperium? Warto, aby siły polityczne publicznie określały się wobec takich celów, Chciałbym głosować na partię, która będzie samodzielnie i racjonalnie definiowała naszą rację stanu. W krajach niepodległych jest to normą, że prezentuje się różne racje. U nas wszystko jest przykryte patriotycznym frazesem, bez kalkulacji interesów, z których przecież wynika chęć podporzadkowania świata przez naszego hegemona.      
Można mnie potępiać za sianie wątpliwości. Wolałbym jednak racjonalnie zastanowić się nad naszą, współczesną racją stanu. W sprawach wschodnich w Europie są różne koncepcje, które będą się coraz silniej ujawniać.

Wiesław Żółtkowski - Facebook 24.06.2022

 

Wydanie bieżące

Recenzje

„Przemoc, pokój, prawa człowieka” to książka Jerzego Oniszczuka wydana co prawda w roku 2016, niemniej jej aktualność w ostatnich latach okazała się niezwykle ważna, dotyczy bowiem filozofii konfliktu i dopuszczalności przemocy, co autor wyraźnie podkreśla we wstępie.

Więcej …
 

Książka „Chiny w nowej erze” jest kwintesencją działań naukowych i publicystycznych dra Sylwestra Szafarza. Powstawała ona kilka lat. Jest chronologicznym zbiorem materiałów związanych z przemianami, jakie zainspirowane zostały przygotowaniami i skutkami 20. Zjazdu Krajowego KPCh.

Więcej …
 

Monografia  „Prawne i etyczne fundamenty demokracji medialnej” jest studium z zakresu ewolucji współczesnych demokracji i wskazuje na postępujący proces przenikania polityki i mediów, co znacząco wpływa na kształtowanie się nowych relacji człowiek – polityka w obliczu wolnego rynku i rewolucji technologicznej opartej o systemy cyfrowe. W pracy zostały poddane eksploracji i usystematyzowane zagadnienia, wartości i normy istotne dla zjawiska opisanej w literaturze kategorii społecznej – demokracja medialna.

Więcej …
 

 

 
 
 
 
 

Gościmy

Naszą witrynę przegląda teraz 31 gości 

Statystyka

Odsłon : 7611033

Temat dnia

Wołyń to nie historia

W czasach Związku Radzieckiego na Ukrainie nie mówiono o zbrodni wołyńskiej, ale równocześnie aktywnie tępiono banderyzm i nacjonalizm. Po uzyskaniu niepodległości Ukraina wróciła do tych ideologii. Krytykowanie Bandery jest prawem karane. Do panteonu ukraińskiego weszły nazwiska zbrodniarzy odpowiedzialnych za ludobójstwo Polaków. Mają swoje ulice, pomniki, nauczanie w szkołach.

Więcej …

Na lewicy

W dniu 25 stycznia 2025 roku w Warszawie zebrała się Rada Naczelna PPS. Tematem głównym obrad była sprawa przyjęcia ostatecznych dokumentów organizacyjnych przed zbliżającym się XLV Kongresem Polskiej Partii Socjalistycznej.

Więcej …
 

W dniu 25 stycznia 2025 roku odbyła się w Katowicach konferencja „Blaski i cienie Polski Ludowej”. Została ona zorganizowana przez Stowarzyszenie Pokolenia, Stowarzyszenie Spadkobierców Polskich Kombatantów II Wojny Światowej, Polski Ruch Lewicowy i Kluby Myśli Polskiej.

Więcej …
 

W dniu 15 grudnia 2024 roku w Warszawie odbyła się konferencja sprawozdawczo-wyborcza organizacji warszawskiej PPS w ramach przygotowań do XLV Kongresu PPS.

Więcej …
 

W dniu 14 grudnia 2024 roku w Warszawie obradowała Rada Naczelna Polskiej Partii Socjalistycznej. Przedmiotem obrad były przygotowania do XLV Kongresu PPS na wiosnę 2025 roku, wybory prezydenckie w Polsce 2025 roku oraz problemy polityczne towarzyszące procesom porządkowania państwa po ubiegłorocznych wyborach parlamentarnych.

Więcej …
 

W dniach 26-28 listopada 2024 roku w Nałęczowie pod przewodnictwem prof. Marii Szyszkowskiej odbyła się konferencja naukowa pt. „Piękno w czasie nieodczytanym”, w której uczestniczyło kilkudziesięciu pracowników nauki, dziennikarzy, działaczy społecznych z całego kraju.

Więcej …
 

Polska Partia Socjalistyczna uczciła w dniu 11 listopada 2024 roku Dzień Niepodległości - 106 rocznicę odrodzenia Państwa Polskiego po 123 latach rozbiorów.

Więcej …
 

W dniu 7 listopada 2024 roku przedstawiciele PPS z udziałem innych ugrupowań lewicy złożyli wieńce pod pomnikiem Ignacego Daszyńskiego, pierwszego premiera rządu jedności narodowej utworzonego z inicjatywy PPS przed 106 laty w Lublinie.

Więcej …
 

W dniu 30 października 2024 roku  profesor Andrzej Werblan ukończył 100 lat. Jest ostatnim żyjącym członkiem Rady Naczelnej Polskiej Partii Socjalistycznej (RN PPS) z lat 40-stych.

Więcej …
 

W dniu 29 października 2024 roku, w przededniu Święta Zmarłych, delegacja Polskiej Partii Socjalistycznej z sen. Wojciechem Koniecznym na czele złożyła kwiaty na grobie Kazimierza Pużaka na warszawskich Powązkach.

Więcej …
 

W dniu 26 października 2024 roku w Warszawie obradowała Rada Naczelna PPS.  Przedmiotem obrad było przyjęcie skorygowanego kalendarza przygotowań do XLV Kongresu zwyczajnego Partii, który planowany jest na I kwartał 2025 roku.

Więcej …
 

W dniu 17 października 2024 roku w Warszawie zebrało się Prezydium RN PPS. Podjęto zagadnie ni aktualne – sytuacji politycznej w kraju i uwarunkowań międzynarodowych.

Więcej …
 

W Warszawie w dniu 7 października 2024 roku odbyło się posiedzenie Rady Mazowieckiej PPS poświęcone zakończeniu ewidencji PPS na Mazowszu w związku z zaplanowanym na I kwartał 2025 roku Kongresem PPS.

Więcej …