Marian Dobrosielski
5 czerwca 2008 r. prezydent Rosji, Dmitrij Miedwiediew, przedstawił propozycję zawarcia traktatu o bezpieczeństwie europejskim przez państwa leżące na obszarze od „Vancouver do Władywostoku”. Głównym celem traktatu byłoby dążenie przez partnerską współpracę do przezwyciężenia pozostałości zimnowojennych i zapewnienie wszystkim państwom – stworzenie traktatu niepodzielnego, równego bezpieczeństwa. Inicjatywa ta nie wywołała wówczas szerszego oddźwięku. Wkrótce po jej ogłoszeniu doszło bowiem do zbrojnego konfliktu gruzińsko-rosyjskiego, a w kilka tygodni później do wybuchu światowego kryzysu finansowo-gospodarczego. Nie sprzyjało to poważniejszemu zainteresowaniu społeczności międzynarodowej tą dość ogólnikowo sformułowaną rosyjską propozycją. Nie był nią zainteresowany, rzecz jasna, kończący swą haniebną prezydenturę G. W. Bush, a nowo wybrany prezydent USA, Barack Obama, nie uwzględniał jej w priorytetach swej polityki zagranicznej.
Więcej…
5 czerwca 2008 r. prezydent Rosji, Dmitrij Miedwiediew, przedstawił propozycję zawarcia traktatu o bezpieczeństwie europejskim przez państwa leżące na obszarze od „Vancouver do Władywostoku”. Głównym celem traktatu byłoby dążenie przez partnerską współpracę do przezwyciężenia pozostałości zimnowojennych i zapewnienie wszystkim państwom – stworzenie traktatu niepodzielnego, równego bezpieczeństwa. Inicjatywa ta nie wywołała wówczas szerszego oddźwięku. Wkrótce po jej ogłoszeniu doszło bowiem do zbrojnego konfliktu gruzińsko-rosyjskiego, a w kilka tygodni później do wybuchu światowego kryzysu finansowo-gospodarczego. Nie sprzyjało to poważniejszemu zainteresowaniu społeczności międzynarodowej tą dość ogólnikowo sformułowaną rosyjską propozycją. Nie był nią zainteresowany, rzecz jasna, kończący swą haniebną prezydenturę G. W. Bush, a nowo wybrany prezydent USA, Barack Obama, nie uwzględniał jej w priorytetach swej polityki zagranicznej.
W dniu zaprzysiężenia nowego prezydenta Stanów Zjednoczonych Anne Applebaum opublikowała artykuł 1), na łamach Washington Post, w którym porównała zadanie Baracka Obamy z heroicznym wyczynem pilotów samolotu, którzy uratowali życie ponad setce pasażerów, lądując bezpiecznie w rzece Hudson. Aby powstrzymać Stany Zjednoczone przed katastrofą prezydent „…musi wykazać się kompetencją i profesjonalizmem, walorami tak rzadko spotykanymi w życiu publicznym, że ci, którzy je posiadają – jak ci piloci – powszechnie uznawani są za bohaterów”. utorka poszerza tę metaforę, uzależniając wykonanie zadania od reakcji publiczności i gapiów, którzy w obliczu katastrofy lotniczej zachowali się wzorowo. 
Tanya Cariina Hsu jest politycznym analitykiem i dyrektorem w międzynarodowym Instytucie Badawczym d/s Blisko–Wschodniej Polityki (Institute for Research Middle Eastern Policy – Rmep), zlokalizowanym w Waszyngtonie. Obecnie na wielu stronach internetowych można przeczytać jej artykuł zatytułowany „Śmierć imperium amerykańskiego i amerykańskiej gospodarki” 1.
„Przemoc, pokój, prawa człowieka” to książka Jerzego Oniszczuka wydana co prawda w roku 2016, niemniej jej aktualność w ostatnich latach okazała się niezwykle ważna, dotyczy bowiem filozofii konfliktu i dopuszczalności przemocy, co autor wyraźnie podkreśla we wstępie.
Książka „Chiny w nowej erze” jest kwintesencją działań naukowych i publicystycznych dra Sylwestra Szafarza. Powstawała ona kilka lat. Jest chronologicznym zbiorem materiałów związanych z przemianami, jakie zainspirowane zostały przygotowaniami i skutkami 20. Zjazdu Krajowego KPCh.
Monografia „Prawne i etyczne fundamenty demokracji medialnej” jest studium z zakresu ewolucji współczesnych demokracji i wskazuje na postępujący proces przenikania polityki i mediów, co znacząco wpływa na kształtowanie się nowych relacji człowiek – polityka w obliczu wolnego rynku i rewolucji technologicznej opartej o systemy cyfrowe. W pracy zostały poddane eksploracji i usystematyzowane zagadnienia, wartości i normy istotne dla zjawiska opisanej w literaturze kategorii społecznej – demokracja medialna.
