Mini Jałta - w Genewie
Sylwester Szafarz Dnia 17 kwietnia 2014 r. odbyła się w Genewie czterostronna konferencja międzynarodowa na tematy ukraińskie – na szczeblu ministrów spraw zagranicznych UE, USA, Rosji i Ukrainy. Zwołano ją w trybie nagłym, wręcz panikarskim, kiedy ostry kryzys u naszego wschodniego sąsiada wkraczał w fazę wojny domowej (jako minimum) lub – wręcz – bezpośredniego starcia militarnego USA/NATO – Rosja, czyli III-ciej wojny światowej (jako maksimum). Jestem daleki od snucia tanich analogii i porównań rażących sztucznością. Ale, tym razem, nieodparcie przychodzi mi na myśl następujące skojarzenie: kiedyś - zmowa jałtańsko-poczdamska, po II-giej wojnie światowej; teraz – zmowa genewska, przed (ewentualną) III-cią wojną światową. Dlaczego do zmowy jałtańskiej nie doszło przed II-gą wojną światową, żeby do niej nie dopuścić? Oto jest pytanie. Historia i metodologia powtarza się nieubłaganie w przypadku obydwu zmów, choć ich kontekst europejski i globalny jest diametralnie odmienny.
Więcej…
10 wyzwań dla lewicy
Andrzej Ziemski
Na najbliższy czas polska lewica ma dwa główne wyzwania: dokonanie krytycznej analizy własnych błędów i zaniechań oraz wygranie wyborów parlamentarnych w 2015 roku. Jeśli się jej to nie uda, czeka ją „długi marsz” i przegrupowanie – zarówno programowe jak i pokoleniowe.
Głębszy sens ma w związku z tym formułowanie celów na dłuższą metę, bowiem daje to możliwość ich właściwego rozpoznania i dostosowania do przekształcającej się dynamicznie rzeczywistości. Wielu polityków i publicystów jednoznacznie twierdzi, że nasza cywilizacja znajduje się na historycznym zakręcie. Podzielam tę tezę, widzę bowiem charakterystyczne, od co najmniej momentu rozpoczęcia globalnego kryzysu w 2007 roku, przegrupowania i poszukiwanie nowych idei rozwojowych w miejsce upadającego neoliberalizmu. Świat znalazł się na krawędzi nie z powodu dokonania w ostatnim ćwierćwieczu wielkiego skoku cywilizacyjnego i zawirowań z tym związanych, ale z powodu powstania różnorodnych, sprzecznych wzajemnie zjawisk, rodzących potencjalnie konflikt globalny. Ich istota ma charakter złożony, przy czym dwa warte są zasygnalizowania. To po pierwsze: nagromadzenie wielkiej energii protestu przeciw narastającym nierównościom i wykluczeniom dotykającym ponad połowę populacji globu i po drugie: dojście cywilizacji do zauważalnych granic wzrostu uwarunkowanych zasobami planety.
Więcej…
Wymiana doświadczeń Polska – Ukraina
Wojciech Pomykało
Autoprezentacja
Podejmując współcześnie fundamentalne, kontrowersyjne tematy, sądzę, że jest celowe, aby autor danej publikacji – zaraz na jej początku przedstawił się oraz wyjaśnił kim jest i dlaczego podejmuje dany temat i jakie ma kompetencje do jego podjęcia. Osobiście jestem czynnym profesorem pedagogiki, ale specjalizuje się w problematyce kształtowania osobowości w szerokim kontekście zarówno przemian społeczno-gospodarczych współczesnego świata, jak i celowych działań, które też w znacznym stopniu decydują o efektach zmian dokonujących się we współczesnych osobowościach Z tego punktu widzenia studiowałem te problematykę zarówno w mojej ojczyźnie, jak i w Rosji i na Ukrainie, w Stanach Zjednoczonych, Niemczech i Włoszech. Jeśli chodzi o Ukrainę, to w efekcie moich studiów, wykładów oraz udziału w pracach badawczych 18 lutego 2003 roku Minister Oświaty i Nauki Ukrainy prof. W.G. Kremień nadał mi medal ukraiński w uznaniu moich zasług dla ukraińskiego systemu oświatowo-wychowawczego.
Więcej…
Polski dom wariatów
Sylwester Szafarz
Dramaty cywilizacyjne czy systemowe?
Od początku XX i – szczególnie – w XXI wieku ludzkość ulega szybko postępującej, wręcz dramatycznej, degeneracji psychicznej. Systematycznie wzrasta liczba nowych zachorowań i osób chorych psychicznie oraz samobójstw. Dla celów niniejszego opracowania, pod pojęciem degeneracji psychicznej, rozumiem pogarszający się stan zdrowia psychicznego człowieczeństwa, w szczególności, zwiększającą się liczbę zachorowań i chorych tego rodzaju oraz samobójstw. Zresztą, cała historia świata zna liczne przykłady przywódców upośledzonych psychicznie, którzy znaleźli się na najwyższych stanowiskach politycznych, z wiadomymi skutkami (np. Adolf Hitler – nie przymierzając).
Więcej…
Józef Piłsudski – Paryż luty 1914 r.
Wizje światowego konfliktu
Zdumiewającą przenikliwością wykazał się Komendant Józef Piłsudski podczas odczytu w sali Towarzystwa Geograficznego przy Boulevard St. Germain. Odbył się on 21 lutego 1914 r., a więc pół roku przed wybuchem I wojny światowej. Józef Piłsudski nie tylko postawił fundamentalne pytanie, co Polacy mają robić, jak przygotować się do wojny, by odegrać należną rolę, ale także przewidział przebieg przyszłego konfliktu[1].
Więcej…
Lewica musi być ideowa
Rozmowa z prof. Kazimierzem Kikiem, politologiem z Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach
Panie Profesorze. Jak na tle globalizacji i ogromnych zmian cywilizacyjnych w ostatnim ćwierćwieczu ma się dziś lewicowa narracja w skali świata. Od dłuższego czasu można odnieść wrażenie o zafałszowaniu definiowania podmiotów na scenie politycznej. Można sądzić, że coraz częściej mamy do czynienia z pomieszaniem pseudoideowości z medialnością.
- O losach lewicowej narracji w skali świata trudniej mi się wypowiadać. Skupię się zatem na Europie. Tu zaś sprawa wygląda fatalnie. Upadek i kompromitacja systemów socjalistycznych w końcówce XX wieku to nie tylko przygniatający sukces napływających zza Oceanu Atlantyckiego neoliberalnych powiewów. To nade wszystko zablokowanie programowej ofensywy i spadek ideowej wiarygodności całej europejskiej socjaldemokracji. Neoliberalna ofensywa, wzmacniana inspirowanymi przez siebie powiewami globalizacji zabrała socjaldemokratom niemal cały grunt teoretycznego oddziaływania. W gospodarce nadrzędnymi stały się dążenia do maksymalizowania zysków a nie zaspakajania potrzeb społecznych. Interesy świata kapitału stały się otwarcie nadrzędnymi nad interesami ludzi pracy. Pieniądz rodzi pieniądz a nie aktywność gospodarki realnej. Nawet państwo, ten podstawowy instrument politycznego działania socjaldemokracji, zostało ubezwłasnowolnione nadrzędnymi interesami międzynarodowego kapitału, wielkich korporacji transnarodowych.
Więcej…
49 województw, czyli jak wyrównać prowincję?
Ryszard Sławiński
Sojusz Lewicy Demokratycznej wywołał przed wyborami 2015 roku temat przywrócenia podziału administracyjnego Polski na 49 województw. Przywódca partii Leszek Miller objechał i nadal to czyni, miasta będące w latach 1975–1998 ośrodkami wojewódzkiej dyspozycji i rozmawiał nie tylko z członkami i aktywistami Sojuszu ale także ich mieszkańcami. Na razie nie wywołało to poważniejszej debaty wśród polityków. Meanstreemowe media przybrały ton kpiarski, bądź co najwyżej pobłażliwego uśmieszku, tak zwana ludność z byłych województw wypowiada się „za” a mieszkańcy metropolii i dużych aglomeracji traktują ten pomysł jako sentymentalną podróż postkomunistów do czasów gierkowskiej „pomyślności”.
Więcej…
Lewicowa alternatywa neoliberalizmu
Władysław Bujwid
Propozycja pod rozwagę Nasilają się w Polsce przejawy niezadowolenia społecznego w postaci organizowanych protestów oraz licznych wypowiedzi i publikacji krytykujących obecny system oraz stosowane rozwiązania problemów społecznych i gospodarczych. Wielu wyborców pyta, co lewica proponuje w zamian za krytykowany neoliberalizm? Niestety, do tej pory lewica nie sformułowała swoich propozycji zmian systemu. Kongres Polskiej Lewicy, w uchwalonej Rezolucji, określił wartości, z którymi utożsamia się lewica, sformułował postulaty programowe i stwierdził konieczność zmiany niesprawiedliwej polityki społeczno-gospodarczej. Można to potraktować, jako pierwszy krok do opracowania programu działań lewicy. Brakuje jednak w mediach lewicowych wizji systemu, w którym będzie możliwe realizowanie polityki społeczno-gospodarczej zgodnej z postulatami lewicy i który będzie lewicową alternatywą neoliberalizmu.
Więcej…
|
|