W dniu 24 września 2016 roku obradowała w Warszawie Rada Naczelna Polskiej Partii Socjalistycznej. Podjęto tematy bieżące związane z sytuacją społeczno-polityczną w kraju a także sprawy programowe i organizacyjne dotyczące m.in. problemów lewicy.

Rada przyjęła dokument „O aktualnej sytuacji społeczno-politycznej i ekonomicznej w świecie” stanowiący naukową analizę procesów, jakie zachodzą współcześnie i dotyczą rozwoju naszej cywilizacji i zagrożeń dla niej, szczególnie tych, które obejmują sprawy dotyczące sytuacji jednostki ludzkiej w konfrontacji z systemami politycznymi i doktrynami ekonomicznymi. Dotyczy to szczególnie ewolucji kapitalizmu i kreowania przez jego elity najbardziej antyludzkich koncepcji ekonomicznych. Materiał ma charakter informacyjno-edukacyjny i służyć będzie jako punkt wyjścia dla rozważań o nowym programie partii.
Rada Naczelna dyskutowała ponadto nad uchwałą dotyczącą problemów politycznych, społecznych i ekonomicznych rodzących się w tle sprawy reprywatyzacji majątku samorządów, o którego zwrot domagają się spadkobiercy byłych właścicieli lub ich prawni następcy. Przyczynkiem do dyskusji były ostatnie doświadczenia samorządu warszawskiego. Podkreślono na tym tle, że PPS doktrynalnie stoi na gruncie równości różnych form własności m.in. własności prywatnej, komunalnej, spółdzielczej i państwowej. Uprzywilejowanie własności prywatnej stwarza dziś m.in. w świetle zapisów Konstytucji nt. społecznej gospodarki rynkowej, realizowanej teoretycznie w Polsce, poważne kolizje definicyjne i praktyczne. Dotyczy to szczególnie reprywatyzacji mienia na terenie Warszawy, która zniszczona kompletnie podczas II wojny światowej, została odbudowana wysiłkiem całego narodu. Dziś po skoncentrowany majątek zgłaszają się rzeczywiści spadkobiercy byłych właścicieli, ale trwa również przestępcza spekulacja i handel prawami do nieruchomości.
Przypomniano o wniosku koła PPS zgłoszonego w Sejmie podczas debaty nad prywatyzacją w 1995 roku, który wskazywał na obowiązek zaniechania reprywatyzacji w Warszawie ze względu na przytoczone uwarunkowania. Rada przyjęła uchwałę w tej sprawie.
Rada przedyskutowała sprawy związane ze współpracą PPS z innymi ugrupowaniami na forum Porozumienia Socjalistów, zalecając dalsze pogłębianie współpracy. Dotychczasowe doświadczenia wskazują na możliwość rozszerzenia zakresu tej współpracy i jej pogłębienia. Sprawy te będą dyskutowane wspólnie na posiedzeniach sygnatariuszy Porozumienia. Upoważnienie w tej sprawie otrzymał przewodniczący Rady Naczelnej Bogusław Gorski.
Rada Naczelna upoważniła również przewodniczącego do prowadzenia rozmów w związku z projektem zorganizowania kolejnego spotkania Kongresu Polskiej Lewicy.
Rada przyjęła uchwałę w sprawie wdrożenia nowego Regulaminu Finansowego PPS, obejmującego m.in. zasady gospodarowania na szczeblu Komitetów Okręgowych i Rad Wojewódzkich.
W sprawach organizacyjnych dokonano kooptacji do składu Rady Naczelnej na zwolnione miejsce redaktora naczelnego „Przeglądu Socjalistycznego” - Andrzeja Ziemskiego.

---

Stanowisko Polskiej Partii Socjalistycznej
w sprawie „reprywatyzacji” budynków mieszkalnych
przyjęte na posiedzeniu Rady Naczelnej w dniu 24  września 2016

W gospodarce rynkowej wśród występujących form własności – państwowej, prywatnej, komunalnej i spółdzielczej uważa się, że własność prywatna spełnia  rolę siły napędowej gospodarki. Socjaliści respektują własność prywatną i prawa obywateli z nią związane.  Jednak własność prywatna nie jest własnością  „świętą”, nie podlegającą naruszeniu nawet jeśli egzekwowanie prawa do tej własności powoduje uszczerbek, a nawet cierpienie dla innych.  Wrażliwość społeczna i „prawa moralne” determinują nas do przeciwstawiania się zjawiskom z jakimi mamy obecnie do czynienia przy reprywatyzacji domów i gruntów miejskich w całej Polsce, a szczególnie w Warszawie.
II Wojna Światowa spowodowała niewyobrażalne zniszczenia substancji mieszkalnej.
Gdyby państwo nie przejęło budynków i infrastruktury mieszkalnej w zniszczonych miastach, ich odbudowa trwała by znacznie dłużej, a wycieńczeni koszmarem wojny ludzie nie mieli by gdzie mieszkać.
To nie właściciele lecz mieszkańcy, wspierani przez cały naród, podjęli wysiłek odbudowy budynków i infrastruktury, doprowadzając w stosunkowo krótkim czasie do powstania wielu miast na nowo. Hasło „cały naród buduje swoją stolicę”  miało wymierną wartość w postaci przeznaczania części wynagrodzenia na ten cel. Bez t.zw Dekretu Bieruta odbudowa Warszawy ciągnęła by się latami. Prawdą jest, że popełniono przy tym  błędy prawne, ale w sytuacji pełnego kryzysu, dbanie o szczegóły prawne schodzi zawsze na drugi plan. Przypominamy też, że władze przedwojennej II Rzeczypospolitej, stanowiące wzór dla wielu obecnych polskich polityków, zdecydowanie odcięły się od planów przywracania własności prywatnej utraconej w wyniku represji zaborców. 
Z czasem mieszkańcy odbudowanych  po II Wojnie Świtowej kamienic, dysponując  legalnymi przydziałami, a nawet wykupując  od Państwa swoje mieszkania, poczynili w nich wielkie inwestycje, z własnych, ciężko zarobionych pieniędzy, doprowadzając kamienice do stanu w którym zyskały wartość znacznie przekraczającą wartość przedwojenną. Trzeba tez pamiętać, co potwierdza przedwojenna prasa, że wielu przedwojennych właścicieli kamienic miało długi obciążające ich własność. 
Biedny kraj zdobył się na wysiłek i zawarł porozumienia z kilkoma krajami, przekazując im odszkodowania za przedwojenne mienie będące w posiadaniu ich obywateli, kraje te zrzekły się dalszych roszczeń.
Problem reprywatyzacji stanął ponownie na porządku dziennym po roku 90-tym, gdy zapanował w Polsce neoliberalizm „uświęcający”  własność  prywatną, ale ustawa dotycząca zwrotu lub odszkodowań za utracone w trakcie wojny i po wojnie mienie dotychczas nie powstała .
Kolejne projekty brały pod uwagę głównie interes przedwojennych posiadaczy, zapominając o prawomocnie zamieszkujących lokatorach i nakładach poniesionych przez społeczeństwo. Koszty wprowadzenia takich ustaw były nie do udźwignięcia przez społeczeństwo i słusznie projekty te trafiły do kosza. Jedyny projekt, który zakładał w miarę sprawiedliwe dla całego społeczeństwa rozwiązanie tego problemu, to projekt opracowany z inicjatywy  Polskiej Partii Socjalistycznej i zgłoszony przez grupę posłów SLD w 1995 roku. Zakładał on umiarkowane rekompensaty finansowe dla przedwojennych właścicieli, znaczące ograniczenia przypadków zwrotu w naturze i uwzględniane kosztów poniesionych na odbudowę. Projekt ten został natychmiast utrącony przez neoliberałów.
Wobec braku ustawy rozpoczęły się procesy cywilne, w których grupy sprytnych prawników, wykorzystując kruczki prawne i „brak chęci”, często skorumpowanych  urzędników miejskich, którzy nie dbali o szukanie istniejących dowodów świadczących o braku podstaw prawnych do roszczeń, a także popełniając przestępstwo  zaniechania określenia nakładów poniesionych przez Państwo i społeczności lokalne po wojnie, doprowadzały do zwrotu kamienic nowym właścicielom. Wykupili oni często za grosze prawa do majątku od byłych, prawowitych właścicieli, bądź tworzyli fikcyjne byty tych właścicieli.
Uderzająca jest przy tym bezczynność wszystkich rządów, rządzących po roku 1990, które nie reagując na wskazywaną przez stowarzyszenia lokatorskie i media skalę matactw i zaniedbań, nie próbowały korzystać z istniejących mechanizmów kontroli i nie tworzyły uregulowań prawnych dla zahamowania oszukańczych procederów.
Ideologią kolejnych ekip było sprzyjanie bogatym i zaradnym, kosztem biednych i pokrzywdzonych.
Dla zbadania zaniedbań organów Państwa w sprawie „Afery Amber Gold” utworzono śledczą Komisję Sejmowa, nikt się nie kwapi, aby zbadać zaniechania wszystkich kolejnych rządów w sprawie  „złodziejskiej” reprywatyzacji.
Wyniki reprywatyzacji to tragedia wielu lokatorów, często ludzi  w podeszłym wieku i schorowanych, zmuszanych do opuszczania mieszkań poprzez przymus ekonomiczny związany z drastycznymi podwyżkami opłat lub nawet przymus fizyczny uprawiany przez tzw. „czyścicieli kamienic”.
To przyczyna wzrostu zjawiska bezdomności, przedwczesnych zgonów, a nawet samobójstw.

Polska Partia Socjalistyczna stanowczo żąda natychmiastowego przerwania zwrotu nieruchomości, pilnego opracowania nowej , sprawiedliwej, uwzględniającej procesy historyczne, polityki reprywatyzacji, zbadanie wszystkich wyroków administracyjnych i sądowych jej dotyczących oraz celu przywrócenia porządku prawnego w przypadku stwierdzenia działań niezgodnych z prawem.

Rada Naczelna PPS

---