W dniu 20 września 2016 roku odbyło się spotkanie dotyczące problemów mieszkalnictwa i budownictwa mieszkaniowego w Warszawie zorganizowane przez Komitet Warszawski PPS.
Wprowadzenia do dyskusji wygłosili:
- red. Leszek Lachowiecki na temat spółdzielczości mieszkaniowej w oparciu o doświadczenia m.in. Polskiej Partii Socjalistycznej w okresie II Rzeczypospolitej,
- b. radny Warszawy z ramienia SLD – Krystian Legierski na temat doświadczeń innych stolic europejskich w rozwiązywaniu problemów mieszkaniowych w oparciu o studia poczynione przez Radę Warszawy w poprzedniej kadencji władz samorządowych,
- Bogusława Nowak-Turowiecka, prawniczka na temat uwarunkowań prawnych związanych z zapewnieniem każdej rodzinie mieszkania i rozwiązaniem problemu bezdomności.
Podczas dyskusji zwrócono uwagę na niedostosowanie polskiego prawa wprowadzonego po 1990 roku do rozwiązywania problemów ludzi niezamożnych, szczególnie zapewnienia warunków prawnych do posiadania i utrzymania własnego mieszkania.
Zwrócono także uwagę, że mieszkanie w Polsce jest tylko i wyłącznie towarem, na który nie stać znaczą część społeczeństwa, kiedy w wielu rozwiniętych demokracjach europejskich mieszkanie jest dobrem chronionym.
Postulowano, aby partie i organizacje lewicowe podjęły poważne działania zmierzające do zapewnienia warunków prawnych i ekonomicznych do posiadania przez każdą polską rodzinę własnego mieszkania.
Tematem niezamierzonym spotkania były uwagi i refleksje dotyczące problemów reprywatyzacji w Warszawie. Zebrani poparli wniosek PPS zgłoszony w Sejmie w 1995 roku, aby zaniechać w Warszawie procesu reprywatyzacji w związku z tym, iż miasto całkowicie zniszczone w czasie II wojny światowej zostało odbudowane z ruin dzięki wysiłkowi całego społeczeństwa polskiego, co mieściło się w haśle lat 40. I 50. Ubiegłego wieku: „Cały naród buduje swoją Stolicę”. Akcja ta przyniosła, jak dziś widać znakomite efekty.